Prosty mikser audio do Amigi
Dotychczasowe konstrukcje były ciekawe, ale skomplikowane i przydatne niewielkiej części Amigowców. Tym razem coś dla wszystkich (kto nie ma w dziesiejszych czasach czytnika CD). Opisane urządzenie umożliwi mieszanie dźwięku Amigi z dzwiękiem z CD dodatkowo poprawiając efekt stereofoniczny w grach i modułach muzycznych.
Wielu użytkowników odtwarzaczy CD ma pewien problem. Jak podłączyć wyjście audio CD z wyjściem Amigi. Najprostrzy sposób polegający na równoległym połączeniu wyjść rys.1 jest nienajlepszy. Różna rezystancja wyjściowa CD i Amigi powoduje, że jedno ze żródeł odtwarza dźwięk znacznie ciszej niż drugie.
Drugi sposób rys.2 jest dość dobry, ale posiada zasadniczą wadę polegającą na dużej rezystancji wyjściowej, co uniemożliwia stosowanie zbyt długich przewodów. Układ jest dość prosty i skuteczny. Stosowałem go przez dłuższy czas. Rezystory można zamontować we wtyczkach CINCH.
rys.3 przedstawia prosty mikser audio. Poza podstawową funkcją mieszania w dowolnych proporcjach dźwięku Amigi i CD, umożliwia płynną regulację "bazy stereo" Amigi. Dlaczego zdecydowałem się tak rozbudować układ? Otórz jak wiadomo wyjście dźwięku Amigi jest dwukanałowe. W każdym kanale mogą być odtwarzane dwa sample. Problem polega na tym, że zależnie od sposobu napisania modułu, może się zdarzyć, że w kanale lewym słyszymy podkład perkusyjny, natomiast w prawym linie melodyczną. Co prawda niektóre playery (np Hipo player) umożliwiają mieszanie dźwięku pomiędzy kanałami, ale jest to realizowane w sposób programowy. Częstotliwość miksowania kanałów, na wolniejszych komputerach jest niewielka, co wprowadza dodatkowe zniekształcenia dźwięku. Dlatego proponuję układ umożliwiający zmniejszenie "bazy stereo" w zakresie od 0% (stereo) do 100% (mono). Zależnie od odtwarzanych utworów, mieszanie najlepiej ustawić na 40-60%. W grach najlepsze są ustawienia rzędu 80% (bardzo mała baza). Należy pamiętać, aby przy odtwarzaniu plików MPEG ustawić 0% (pełne stereo).
Zasada działania
Dźwięk z wyjścia Amigi trafia do układu regulacji bazy na P1. Straty
sygnału są rekompensowane we wzmacniaczu operacyjnym. Sygnał z dodatkowego
źródła sygnału (np CD) jest także wzmacniany. W potencjometrze P2 dźwięk
z CD i Amigi jest miksowany. Dodatkowo można ustalić proporcje sygnału.
Sygnał z P2 jest buforowany we wzmiacniaczu operacyjnym. Dodatkowo po
zsumowaniu obu kanałów sygnał w postaci mono kierowany jest do wyjścia,
dzięki temu nie ma kłopotów z podłączeniem urządzeń monofonicznych
(większość magnetowidów, niektóre monitory, itp).
Na rys.4 znajduje się rysunek scieżek miksera i opis elementów. Do zasilania układu najłatwiej wykorzystać napięcia dostępne w porcie RS-232C. Jako wzmacniacze operacyjne proponuję użyć układów TL064 i TL062, które charakteryzują się małym poborem prądu. W modelu zastosowano TL082 i TL084 i nie było kłopotów z zasilaniem. Przewody doprowadzające sygnały z wejść i do potencjometrów nie muszą być ekranowane o ile nie są zbyt długie (do 10-15cm). Układ jest na tyle prosty, że nie wymaga uruchamiania. Warto zaznaczyć, że potencjometr P1 może mieć charakterystykę B lub ostatecznie A. Natomist P2 A lub M+N, przy czym ten drugi jest lepszy, ale należy uważać przy jego podłączaniu. Schemat połączeń potencjometrów i gniazd z płytą przedstawiono na rys.5 . Urządzenie z powodzeniem mieści sie w plastikowej obudowie typu KM60 przy czym ze względu na wysoki poziom sygnału nie jest wymagane jej ekranowanie.
Na dyskach serii MACD i MA_Cover pojawia się rysunki płytek w formacie "Platine" i IFFILBM oraz schematy w formacie IFFILBM. Przypomninam, że zabrania się dystrybucji projektów publikowanyeh w MA bez zgody autora. Można natomiast bez zezwolenia sprzedawać produkty powstałe z publikowanych urządzeń (np zaprogramowana pamięć czy procesor) .
Jeśli chcesz ściągnąć schematy i rysunki płytek kliknij tu
Jeśli masz propozycję na artykuł napisz:
Sławomir Skrzyński
W polu "Temat (ang. Subiect)" wpisz: Artykuly
